czwartek, 9 października 2014

Czystek

Czystek (Cistus Incantus) to niewielki krzew rosnący na jałowych ziemiach wybrzeży Morza Śródziemnego i Afryki Północnej. Choć nie wygląda okazale, w jego liściach oraz maleńkich różowych kwiatkach kryje się całe bogactwo zbawiennych dla zdrowia związków. Doceniają je nie tylko współcześni naukowcy – lecznicze właściwości czystka wykorzystywane są już od tysięcy lat.

Co takiego kryje się w tej niepozornej roślinie? Czystek to krzew o niezwykle silnym działaniu przeciwbakteryjnym, przeciwwirusowym, przeciwgrzybicznym i antynowotworowym, a nawet antyhistaminowym. Najnowsze badania wskazują również , że może być wykorzystywany w profilaktyce i leczeniu boreliozy – „okleja” szkodliwe bakterie dzięki czemu ulegają one zdezaktywowaniu.  

Czystek to jedna z roślin o najwyższej zawartości polifenoli i antyoksydantów. Jej działanie porównać można do działania zielonej herbaty – jest jednak znacznie silniejsze. Jest to zioło szczególnie przydatne w leczeniu górnych dróg oddechowych, profilaktyce przeziębień a nawet pomocne w walce z grypą! Mężczyzn zapewne zainteresuje fakt, że dzięki właściwościom antyproliferacyjnym i cytotoksycznym przynosi ulgę w problemach z prostatą. Z kolei osoby cierpiące na schorzenia układu krwionośnego powinny wiedzieć, że regularne spożywanie wywaru z czystka, ułatwia rozpuszczanie zakrzepów i zatorów.

Pierwsze  prozdrowotne efekty zauważyć można już po dwóch tygodniach regularnego spożywania. Skutecznie wzmacnia układ immunologiczny. Oczyszcza organizm z toksyn, poprawia samopoczucie, wzmacnia siły witalne, będąc jednocześnie pozbawionym jakichkolwiek działąń ubocznych. Dlatego może być spożywany również przez dzieci od trzeciego miesiąca życia, kobiety w ciąży, czy osoby w podeszłym wieku.

Napar z czystka wykorzystywany może być również do celów higienicznych –  regularnie spożywany neutralizuje przykry zapach potu, a także, dzięki silnemu działaniu antybakteryjnemu, stanowi doskonały środek do płukania jamy ustnej.

Drobny brązowo-zielony susz, po zaparzeniu wydziela silny zapach zbliżony nieco do aromatu majeranku. Ziołowe nuty przeplatają się również w jego charakterystycznym, pozbawionym goryczki smaku. Najbardziej wartościowy susz uzyskujemy z płatków kwiatów oraz pędów młodych listków.

Polecany szczególnie  w okresach jesiennej zawieruchy i zimowych przymrozków. ZOBACZ>>>